یا رزاق
امسال تا خرداد باهامون قرارداد نوشتن
و از فروردین اقای همسر غصه خرداد و داره میخوره که من خرداد چه کنم
و انقدر به فکر منه تنها غصه نمیخوره به منم غصه میده!
واقعا شرایط سختی داریم. امنیت شغلی نداریم
و تو این ولوشو کشور بیکاری و کجای دلمون بذاریم
خدا لعنت کنه همه اونهایی که امید و از جوونا گرفتن!
بهش میگم صبر کن ببینیم خرداد چی میشه
این یه سال کلی بهش گفتم بیا برو یه حرفه یاد بگیر
چهارسال از زندگیمون میگذره و سه سالش تو فقر بودیم!!! بیکار بود
یه سالی سرکار میرفت و دلم تازه داشت خوش میشد که زمزمه تعدیل نیرو از سر سال پیچیده
هر حرفی ام میزنم که اروم بشه بدتر عصبی میشه!!! تقصیر من چیه این وسط!!!
تکلیفم چیه!!!
درباره این سایت